Mehmet Öz

sevdim seni
doğduğum doyduğun büyüdüğüm kentsin sen
kaldırımında babaharmanda öldüğünde babam onikisindeydim
gömemedim küçücüktü yüreğim ellerim kadar

öncesi sokaklarında saklambaç oynadım seninle
sonrası saklankaç

onsekizinde ellerim ellerimde götürülürken senden
girişi yasaktırları taşıdım kimliğimde

özledim
ölene dek değil sen de ölemeyecek kadar çok sevdim

sana ağlamadım
seni ağladım Ankara

İşte işin Öz’ü